Giardia intestinalis to pierwotniak, który wywołuje objawy ze strony przewodu pokarmowego. Czasami zakażenie przebiega bezobjawowo.
Do niepokojących objawów giardiozy zaliczamy:
– nawracające biegunki,
– obecność świeżej krwi w kale,
– znaczne wychudzenie,
– słaba jakość okrywy włosowej,
– zwiększona częstość i objętość oddawanego kału,
– cuchnący zapach kału,
– wymioty,
– zmiana konsystencji kału (raz prawidłowy, raz biegunkowy – ten objaw jest zgłaszany przez właścicieli NAJCZĘŚCIEJ)
Coraz więcej pacjentów trafia do nas z takimi objawami. Najwięcej przypadków zachorowań stwierdza się u bardzo młodych zwierząt – szczeniąt czy kociąt. Do zarażenia dochodzi drogą pokarmową.
Giardia w postaci cysty występuje powszechnie w glebie i wodzie, dlatego zwierzęta z łatwością może się nią zarazić. Odchody pozostawione w środowisku przez zarażone zwierzęta zarówno towarzyszące, jak i dzikie także stają się źródłem zakażenia. Pasożyt żeruje w jelicie cienkim, niszczy błonę śluzową. W konsekwencji dochodzi do anemii, zaburzeń wchłaniania składników pokarmowych.
Nie należy zapominać również, że Giardia jest ZOONOZĄ, to znaczy, że stanowi zagrożenie dla ludzi.
Wykrywanie Giardia polega na badaniu kału – wykonaniu specjalnego testu do szybkiej diagnostyki, który wykrywa antygen pasożyta. Wynik najczęściej uzyskuje
się w ciągu 10-15 minut. Do tego czasem pomocne jest badanie mikroskopowe kału w poszukiwaniu cyst lub trofozoitów (patrz zdjęcie).
Lekarz weterynarii. Ukończyła Wydział Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie w 2017 r.